Na vijf gepsrekken was deze psychologe het erover eens dat Mariska naar Utrecht moest. Zelf was ze daar werkzaam geweest op de kinderafdeling en had ze meegewerkt aan de daar inmiddels gestarte droogbed trainingen. Daar werd duidelijk dat Mariska een zwaar verzakte blaas had die haar problemen kon veroorzaken.
Na trainingen en medicijnen kwam uiteindelijk toch een operatie. Mariska was toen inmiddels 18 jaar. Haar blaas, die een vreemde vorm had, is opgehangen achter haar schaamboog. Na deze operatie en het herstel daarvan ging het beter met haar. Echter heel langzaam maar goed merkbaar kwam heel snel ook weer de achteruitgang...
Later zijn we, om andere redenen, in het AMC geweest en daar werden we geconfronteerd dat haar problemen waarschijnlijk voortkomen uit een kleine hersenbeschadiging. Op vier jarige leeftijd is ze namelijk van de trap gevallen en heeft toen 24 uur op de kinder IC gelegen. Ze had een buil achter haar linker oor zo groot als een citroen. Haar lichaam moest deze vochtbal zelf verwerken en dat is ook gebeurd. Ze is tijdens die 24 uur ook nog zo'n 8 uur halfzijdig verlamt geweest. Een paar maanden later begon het bedplassen. Volgens het AMC de aanwijzing voor haar problemen.
Zelf gaat ze er perfect mee om. Ze woont samen met een vriend die haar ten volle waardeert en respecteerd om de persoon die ze is. Soms vinden ze het vervelend maar zetten zich daar snel weer overheen. Ze studeert maatschappelijk werk op het hbo en dat gaat heel goed. Ze is vrolijk,lief,sociaal,gezellig,heel positief en een blij mens! Het houd mij als moeder nog steeds bezig vandaar dat ik op deze site kwam. Ik zou namelijk zo graag willen dat er wel wat aan gedaan kan worden...
Ik wil dan ook alle mensen die deze site bezoeken willen zeggen; heel veel sterkte met alles en voor iedereen!!! Probeer, hoe moeilijk ook, net zo positief te blijven als Mariska. Je komt er echt heel ver mee!!!